Page 222 - Centrum Dialogu im. Marka Edelmana w Łodzi. Annette Libeskind Berkovits „Życie pełne barw. Jak Nachman Libeskind przeżył nazistów, gułagi i komunistów"
P. 222

ich bliskiej, dawnej przyjaźni jeszcze sprzed wojny. Ja sama nie czułam
          się komfortowo w towarzystwie Polaków – dręczyli mnie przez wiele lat,
          lecz ojciec nie podzielał moich uczuć. Widziałam na jego twarzy smutek
          na wieść o śmierci Antoniego. Poczułam ukłucie wstydu. Było wśród
          nich wielu dobrych ludzi. Dlaczego mi to nie wystarcza?
   217   218   219   220   221   222   223   224   225   226   227