Page 96 - Centrum Dialogu im. Marka Edelmana. "Żółta gwiazda i czerwony krzyż" Arnold Mostowicz
P. 96

Był współzałożycielem towarzystwa śpiewaczego „Hazomir”  i jego
                                                                    72
                  wiecznym wiceprezesem, jako że stanowisko prezesa zachowane było dla
                  kogoś bardziej zasobnego. Przy „Hazomirze” założył grupę teatralną,
                  słynną później w całym kraju. Wystawiał tutaj i reżyserował sztuki
                  Szolem Alejchema, Pereca, Mendel Mojcher Sforima . Wystawił
                                                                 73
                  nawet Pogrzebcie zmarłych Irwinga Shawa. Za tę ostatnią inscenizację
                  wezwano go do cenzury i zagrożono zamknięciem teatru i „Hazomiru”,
                  jeśli się powtórzą podobne próby szerzenia komunizmu. Wystawił więc
                  Nadzieję Heijermansa ...
                                    74
                    Wraz z kryzysem 1931 roku uległy likwidacji potężne firmy sprzedaży
                  hurtowej i ojciec nagle został bez pracy. W domu było już nawet bardzo
                  krucho z pieniędzmi, gdy znowu zabłysła szansa. Szansa umiejętnie wyko-
                  rzystana. Za namową ludzi zainteresowanych z branży opracował metodę
                  produkowania, to znaczy jednoczesnego tkania i apretowania różnego
                  rodzaju kanw, co pozwoliło zastąpić na rynku krajowym kanwy importowane
                  z Czechosłowacji. Własny pomysł, cudzy kapitał – ponownie ojciec znalazł
                  się na górze. Można było syna wysłać do Francji na studia, można było znowu
                  poświęcić cały wolny czas pisaniu felietonów czy reżyserowaniu, brać udział
                  w komitetach honorowych i być członkiem różnych organizacji...
                    Nie, nie było to dziwne, że sadzano ojca u cioci Rózi na honorowym
                  miejscu i uważnie wysłuchiwano jego zdania na temat wielkich spraw
                  kultury i małych, codziennych kłopotów. Jakżeby inaczej! To przecież jego
                  nazwisko i imię spotykało się w „Folksblacie” czy w „Tageblacie” , gdzie
                                                                     75
                  pisywał regularnie swoje piątkowe felietony. Czytał je później na głos,
                  a czytał znakomicie. Audytorium rodzinne było życzliwe, acz obiek-
                  tywne. Dawał się chętnie, podczas tych sobotnich spotkań, namawiać


                  72   Łódzkie Żydowskie Towarzystwo Muzyczne i Literackie „Hazomir” (hebr. słowik) zostało założone
                    w 1899 r. przez Józefa Rumszyńskiego. Siedzibą Towarzystwa był lokal przy al. Kościuszki 21.
                    W latach 30. towarzystwo było bardzo aktywne, należało do niego ponad sto osób. Ignacy
                    Moszkowicz należał do zarządu towarzystwa, okresowo pełnił funkcję wiceprezesa. W orkiestrze grał
                    między innymi Aleksander Bardini. Zob. APŁ, UWŁ, sygn. 1289.
                  73   Mendele Mojcher Sforim, właśc. Szolem Jakow Abramowicz (1836-1917) – najstarszy z klasyków
                    nowoczesnej literatury jidysz, jeden z pionierów nowożytnej literatury hebrajskiej. Jako pierwszy
                    pisarz doszedł do ujednolicenia języka jidysz ponad dialektami.
                  74   Herman Heijermans (1864-1924) – holenderski pisarz pochodzenia żydowskiego.
                  75 „Najer Fołksblat”, „Łodzer Tageblat” – tytuły najpopularniejszych gazet łódzkich wydawanych w jidysz.
                  94






         Mostowicz_zgck_-010214_.indd   94                                   14-01-31   14:37
   91   92   93   94   95   96   97   98   99   100   101