Page 169 - Centrum Dialogu im. Marka Edelmana. "Żółta gwiazda i czerwony krzyż" Arnold Mostowicz

Nie ulega wątpliwości, że był wówczas Jerz naszym duchowym prze-
wodnikiem. Wszyscy tokowali mu wielką przyszłość – gdy przyjdzie
nasz czas... Studia skończył jako jeden z najlepiej zapowiadających
się lekarzy młodego pokolenia. Do Polski jednak nie wrócił. Zamie-
rzał pozostać we Francji i tu otrzymać prawo praktyki. Znał znakomicie
francuski, władał angielskim i hiszpańskim, a w ogóle był sfrancuziały
w swoich obyczajach i nawykach. No i była Gabri... Gabri – jego żona.
Myślę, że miała na niego wpływ znacznie większy, niż mogłaś to dostrzec
Ty, jego siostra. Pamiętam, jakie zdumienie wzbudził w nas fakt, że Jerz
żeni się z autentyczną Libanką, autentyczną maronitką i autentyczną
157
milionerką! Muszę przyznać, że Gabri jako kobieta bardzo mi się podo-
bała, a nawet i imponowała swoim tak odmiennym od naszego stylem
życia. Nie najmniej ważnym motywem, który wpłynął na decyzję Jerza,
był fakt, że Gabri miała obywatelstwo francuskie. To skłoniło go do zale-
galizowania ich związku.
Tak to było. Dla mnie ten okres życia skończył się w lipcu tysiąc dzie-
więćset trzydziestego dziewiątego roku. Wszyscy odprowadziliście mnie
na dworzec, gdy wracałem do Polski.
Później przyszła wojna. Tyś została we Francji, jak Jerz. Brałaś udział
w Ruchu Oporu i sprawowałaś się wspaniale. Przecież wielokrotnie
158
później oglądałem fotografię, na której widać Ciebie dekorowaną
Krzyżem Walecznych przez samego de Gaulle’a! Tak sobie myślę, że
159
nie bardzo zrewanżowała Ci się Francja, gdy zmuszona do opuszczenia
Polski, chciałaś osiedlić się i praktykować w kraju, dla którego walczyłaś.
Kategorycznie Ci tego przywileju odmówiono... Zresztą kraj, który
musiałaś opuścić, też nie bardzo tulił Cię do swego łona...

157 Maronici – chrześcijańska ludność z Bliskiego Wschodu zamieszkująca pierwotnie na terenie
Syrii i Libanu. Maronici są w przeważającej mierze wschodnimi katolikami, członkami Kościoła
maronickiego.
158 Francuski ruch oporu (Résistance) stopniowo podporządkował się Komitetowi Wolnej Francji
w Londynie, który pełnił funkcję francuskiego rządu emigracyjnego. Na jego czele stał Charles de Gaulle.
159 Charles de Gaulle (1890-1970) – francuski polityk i teoretyk wojskowości, w czasie II wojny światowej
stał na czele emigracyjnego rządu Francji, kontynuującego walkę z Niemcami hitlerowskimi.
W latach 1959–1969 był prezydentem Francji.
167

Mostowicz_zgck_-010214_.indd 167 14-01-31 14:37