Page 29 - Centrum Dialogu im. Marka Edelmana. "Getto walczy" Marek Edelman
P. 29

Pisma nasze są też kolportowane na prowincję. Ten dział pracy orga-
                                      65
              nizuje J[akub] Celemeński (Celek)  oraz I[gnacy] Falk, którzy cały czas
              z ramienia CK Partii są w żywym kontakcie z prowincją. Dla organi-
              zowania pracy wśród młodzieży CK Cukunftu deleguje na prowincję
              Mendelsona (Mendełe). Największe ośrodki to Piotrków, Lublin i Węgrów.
                Tymczasem terror w getcie wzrasta. Izolacja od świata zewnętrz-
              nego staje się coraz ściślejsza. Aresztowania za przejście na „aryjską
              stronę” mnożą się z dnia na dzień, aż w końcu zostają wprowadzo-
              ne „sądy specjalne”. Dnia 12 lutego 1941 r. wykonany zostaje wyrok
              śmierci na 17 skazanych za bezprawne przejście na „aryjską stronę”.
                                                      66
              Egzekucja odbywa się w areszcie żydowskim na Gęsiej . O 4 nad ra-
              nem przeraźliwe krzyki obwieściły mieszkańcom pobliskich ulic, że te-
              raz „sprawiedliwości staje się zadość”. Że 17 nędzarzy (w tym czworo
              nieletnich i trzy kobiety) przekradających się na „stronę aryjską” po
              kawałek chleba lub drobny zarobek zostaje ukaranych. Krzyk docho-
              dzi ze wszystkich cel więziennych. To krzyczą przyszli skazańcy, osa-
              dzeni za te same przewinienia. A jest ich 700.
                W godzinach południowych niemiecki komisarz getta dr Auers-
                 67
              wald  zawiadamia w specjalnych obwieszczeniach całą ludność ży-
              dowską o wykonaniu wyroku.
                Getto czuje wyraźnie oddech śmierci.
                Tego samego dnia na krótkim posiedzeniu prezydium CK Partii
              (Abrasza [Blum], [Dawid] Klog, „Berek” i Marek [Edelman]) pada pro-
              jekt wydania i plakatowania krótkich ulotek: „A szande di merder!”
              (Hańba mordercom!). Niestety, popiera go jedynie Abrasza.
                Pozostali, tak samo jak całe getto, przytłoczeni są grozą wypad-
              ków i obawą przed nowymi zbiorowymi konsekwencjami. I tym ra-
              zem wszelki przejaw buntu zostaje zduszony w zarodku. Strach przed


              65   Jakub Celemeński, „Celek” (1902–1986) – działacz Bundu, kurier partii odpowiedzial-
                 ny za kontakty z żydowskim i polskim ruchem oporu. Po wojnie wyemigrował do USA.
              66   Więzienie przy ul. Gęsiej 24 (tzw. Gęsiówka) – centralny areszt dla Żydów. Kierowano
                 tam głównie osoby nielegalnie przebywające poza gettem. Autorowi chodzi zapew-
                 ne  o  wydarzenia  z  17  listopada  lub  15  grudnia  1941  r.,  gdy  na  terenie  więzienia
                 miały miejsce egzekucje więźniów skazanych na śmierć za opuszczenie getta.
              67   Heinz Auerswald (1908–1970) – prawnik, członek SS; od maja 1941 do listopada 1942 r.
                 komisarz do spraw dzielnicy żydowskiej w Warszawie (Kommissar für den jüdischen Wohnbezirk),
                 odpowiedzialny przede wszystkim za ekonomiczny aspekt funkcjonowania getta.
                                      – 27 –
   24   25   26   27   28   29   30   31   32   33   34