Page 25 - Centrum Dialogu im. Marka Edelmana w Łodzi. Chava Rosenfarb "Bociany. Opowieść o sztetlu”.
P. 25

z siostrą i uczył ją czegoś. A przecież te godziny spędzone razem na nauce były
             im obojgu tak drogie, że nie mogli się tego wyrzec, nawet wówczas, gdy Ziszele
             był w wieku bar micwy. Potem jednak zły los namieszał. Ziszele umarł na jakąś
             nieznaną chorobę.
                Jako konsekwencja nauki z bratem u Hindy rozwinęła się słabość do ksią-
             żek, do czytania. Zanim jej mąż i syn zachorowali, zawsze miała jakieś rachunki
             od mojcher-sforima , który raz albo dwa razy do roku składał wizytę w Bocia-
                              38
             nach. Sprzedawał tefiliny , mezuzy , amulety dla ciężarnych kobiet, ale przede
                                           40
                                  39
             wszystkim książki, święte i te zwykłe bichlech , pięknie oprawne i te w miękkich
                                                   41
             okładkach, jidyszowe i te napisane w loszn-kojdesz . Jego wózek był tak załado-
                                                       42
             wany księgami, że Hinda aż dostawała zawrotu głowy na sam ten widok, serce
             jej waliło – taki wielki wybór miała przed sobą. Wybierała to, co akurat wpadło
             jej pod rękę, płacąc po parę kopiejek za miesiąc : musar-sforim , książeczki
                                                      43
                                                                    44
             z mądrymi przysłowiami, z chasydzkimi opowieściami, czy po prostu ciekawe hi-
             storie napisane w iwri-tajcz . Najbardziej lubiła te, które opowiadały o żydowskiej
                                   45
             przeszłości i dotyczyły bohaterów Chumeszu . Takie książki dodawały Hindzie
                                                   46
             sił i stanowiły dla niej wsparcie w codziennym życiu.
                Późno wyszła za mąż, w wieku lat osiemnastu. Nie było to spowodowane
             brakiem swatów z interesującymi kandydatami na męża, ale tym, że jej mama
             chorowała i Hinda musiała poczekać, aż inne siostry będą w stanie przejąć po
             38   Mojcher-sforim – sprzedawca książek, zazwyczaj wędrowny.
             39   Inaczej filakterie. Zob. przypis str. 10.

             40   Mezuza – niewielki pojemnik umieszczany na zewnętrznej prawej framudze drzwi do żydowskiego
                domu lub mieszkania, w którym znajduje się fragment pergaminu z wypisanymi na nim cytatami
                z Tory, błogosławieństwa dla mieszkańców, rodzaj amuletu.
             41   Bichlech (dosł. książeczki) – określenie używane w odniesieniu do książek jidyszowych, przede
                wszystkim adresowanych do kobiet.

             42   Loszn kojdesz (hebr.) – dosł. język święty, tym terminem określany jest tradycyjnie język hebrajski.
             43   Książkę od wędrownego sprzedawcy w zasadzie wypożyczało się odpłatnie; kiedy powracał do
                miasteczka, można było mu oddać pozycję, którą się już przeczytało.
             44   Musar-sforim – dydaktyczna literatura żydowska oparta na Torze opisująca drogę prowadzącą do
                doskonałości.
             45   Połączenie hebrajskiego słowa iwri – hebrajski oraz słowa tajczn (jid.) – tłumaczyć, wyjaśniać –
                dawne określenie jidysz jako języka pomocniczego w studiach i interpretacji świętych tekstów,
                także iwri-tajcz – język żydowski, żydowsko-niemiecki.
             46   Chumesz – Pięcioksiąg Mojżeszowy, pierwsza część Biblii Hebrajskiej obejmująca pięć Ksiąg:
                Bereszit (Księga Rodzaju), Szemot (Księga Wyjścia), Wajikra (Księga Kapłańska), Bamidbar (Księga
                Liczb) i Dewarim (Księga Powtórzonego Prawa).                      25
   20   21   22   23   24   25   26   27   28   29   30