Page 136 - Centrum Dialogu im. Marka Edelmana w Łodzi. Chava Rosenfarb "Bociany. Opowieść o sztetlu”.
P. 136

z Rambama  i Gemary, stawiać trudne pytania i odpowiadać na nie, przerzucać
                     21
           się argumentami tam i z powrotem, aż jego słuchaczom kręciło się w głowie –
           a na koniec podsumować wszystko w prosty, przystępny sposób. Prawdą było,
           że i sam reb Lejbele niejeden raz był oczarowany inteligencją rabina. Jednak
           sztetl nie miał pojęcia o tym, o czym wiedział reb Lejbele, a mianowicie, że ten
           bystry umysł nie był umysłem młodego rabina, lecz należał do dybuka – ducha
           jakiegoś zmarłego, grzesznego rabina, który siedział w tym wychudzonym, mło-
           dzieńczym ciele. Bowiem zdaniem reb Lejbelego młody rabin zachowywał się
           jak opętany. Czy inaczej byłby takim zagorzałym szachistą, znawcą gematrii
                                                                           22
           i notarikonu , czy przyjaźniłby się z reb Senderem Kabalistą i odwiedzał go, by
                     23
           razem z nim studiować tygodniowy fragment Zoharu, a do tego świetnie znał
           hebrajską gramatykę?
              I co zrobił młody rabin, wysłuchawszy aktu oskarżenia reb Lejbelego przeciwko
           Joselowi? Powiedział:
              – Przyślij go zaraz do mnie. Muszę poradzić się go w pewnej sprawie.
              Reb Lejbelowi aż ścisnęło się serce w obliczu takiej chucpy.
              – Poradzić się? Dlaczego akurat jego? – wyjąkał.
              – A dlaczego nie? – zapytał rabin śpiewnym tonem, jak gdyby przedrzeźniał
           głos reb Lejbelego. – On jest właściwym człowiekiem, jeśli chodzi o kwestię, którą
           muszę rozstrzygnąć. Kiedy będę musiał rozwiązać problem dotyczący synagogi,
           będę się radził was, reb Lejbie.
              – Przecież powiedziałem wam, dlaczego Josele nie jest właściwą osobą,
           rabinie kochany. On ostatnio zajmuje się tylko trefnymi sprawami, Boże ratuj
           nas!
              – Niekoniecznie! – Rabin roześmiał się swoim młodym, dźwięcznym gło-
           sem. – A obmawianie kogoś za jego plecami też nie jest całkiem koszerne, reb
           Lejbie!
              – Nazywacie to obmawianiem, rabinie kochany? – zawołał rozżalony reb
           Lejbele i aż poczerwieniał z oburzenia.
              – Tak, tak to nazywam! – odciął się ze śmiechem rabin. – I nie zapomnijcie
           przysłać zaraz reb Josela do mnie. Im szybciej, tym lepiej.
              W reb Lejbie rozbudziła się ciekawość.



           21   Rambam – akronim od Rabe(j)nu Mosze ben Majmon – filozof, rabin i sędzia żyjący w XII w., znany
             jako Majmonides, kodyfikator prawa religijnego. To on sformułował podstawowe pryncypia juda-
             izmu oraz opracował kompendium żydowskiego prawa religijnego – Miszne Tora, zawierającą 613
             nakazów i zakazów.

           22   Gematria (od grec. geometria) – kabalistyczna metoda egzegetyczna opierająca się na alfabecie
             hebrajskim, która zakłada, że słowa i liczby pozostają ze sobą w związku i tworzą ukryte treści.
           23   Notarikon (hebr. skrócenie) – jedna z podstawowych kabalistycznych metod pracy z tekstem, pole-
    136      gająca na interpretacji poszczególnych liter i rozwijaniu ich w pełne zdania.
   131   132   133   134   135   136   137   138   139   140   141