Page 20 - Centrum Dialogu im. Marka Edelmana. "Żółta gwiazda i czerwony krzyż" Arnold Mostowicz
P. 20

stało się wprowadzenie waluty getta , która skutecznie uniemożliwiła
                                                15
                  kontakty handlowe ze światem zewnętrznym. Innym niepochlebnie oce-
                  nianym zjawiskiem było funkcjonowanie Służby Porządkowej , która nie
                                                                  16
                  dość, że wykonywała rozkazy zarówno Przełożonego Starszeństwa Żydów
                  oraz policji niemieckiej, to wielokrotnie przekraczała swoje uprawnienia
                  odznaczające się brutalnością i samowolą. Wzmacnianie systemu repre-
                  syjnego w getcie z czasem zaowocowało swoistą autonomizacją policji,
                  a także powstaniem Sonderkommando (Oddziału Specjalnego). Jego
                  szef, Dawid Gertler, aspirował nawet do przejęcia władzy w getcie .
                                                                          17
                  Po początkowym okresie pozornej swobody, życie w getcie stawało się
                  coraz bardziej dotkliwe. Rumkowskim owładnęła idea ocalenia getta
                  przez pracę, co spowodowało rozrost różnorakich gałęzi produkcji i przy-
                  mus pracy. W swoich przemówieniach powtarzał nieustannie hasło „Naszą
                  jedyną drogą jest praca”  . Ciężka praca fizyczna, lub też pożądana przez
                                     18
                  wszystkich praca urzędnicza, nie przynosiła niestety możliwości zarabiania
                  i kumulowania funduszy, a jedynie pozwalała otrzymać skąpy przydział
                  żywności. Warunki wojny i prowadzona polityka wyniszczania ludno-
                  ści żydowskiej powodowała, że dostarczano do getta minimalne ilości
                  jedzenia o bardzo złej jakości. Głód był najsilniej oddziałującym czynni-
                  kiem na panujące w getcie nastroje oraz stosunki społeczne.

                  15   Banknoty, tzw. kwity markowe (Markquittungen) i monety, wprowadzone zostały na terenie łódzkiego
                    getta decyzją niemieckiej administracji 28 czerwca 1940 r. Popularnie zwane były „rumkami” lub
                    „chaimkami”, poza gettem nie miały żadnej wartości. Szerzej patrz: J. Sarosiek, Banknoty getta
                    łódzkiego 1940-1944, Białystok, 2012.
                  16   Służba Porządkowa, czyli policja żydowska, została powołana przez M. Ch. Rumkowskiego już
                    11 kwietnia 1940 r. Stało się to na podstawie polecenia wydanego przez nadburmistrza Łodzi
                    Franza Schiffera. Głównym zadaniem żydowskiej policji było pilnowanie wraz z funkcjonariuszami
                    niemieckiej policji bram wejściowych oraz utrzymywanie porządku wewnątrz getta. Z czasem
                    doszły także inne zadania: walka z nielegalnym handlem, korupcją, strajkami, a w końcu pomoc przy
                    egzekucjach, aresztowaniach oraz organizacji wysiedleń mieszkańców do obozów zagłady. Komenda
                    Służby Porządkowej (Ordnungsdienst) mieściła się przy ul. Lutomierskiej 1 (Hamburgerstrasse).
                    Oryginalny przedwojenny budynek nie zachował się, w jego miejscu postawiono w latach 50. XX w.
                    nowy gmach.
                  17   Dawid Gertler (1911-1977) – przed wojną współpracownik Brygady Lotnej Urzędu Skarbowego.
                    W getcie konfident Gestapo i Kripo. Od marca 1942 r. szef Sonderkommando. Dążąc do przejęcia
                    władzy w getcie, skupił wokół siebie grono zwolenników, uzyskując nawet czasowo poparcie
                    H. Biebowa. Od stycznia 1943 r. przejął kontrolę nad aprowizacją getta. Usunięty z getta 12 lipca
                    1943 r. do końca wojny przebywał w obozie w Auschwitz. Zmarł w Monachium. Zob. Kronika getta
                    łódzkiego/Litzmannstadt Getto, oprac. i red. naukowa J. Baranowski, K. Radziszewska, A. Sitarek,
                    M. Trębacz, J. Walicki, E. Wiatr, P. Zawilski, t. 4, Łódź 2009, t. 5, s. 299.
                  18   Por. Słuchają słów Prezesa… Księga przemówień Chaima Mordechaja Rumkowskiego, red. i oprac.
                    naukowe A. Sitarek, M. Trębacz, Łódź 2011.







         Mostowicz_zgck_-010214_.indd   18                                   14-01-31   14:37
   15   16   17   18   19   20   21   22   23   24   25