Page 186 - Centrum Dialogu im. Marka Edelmana. "Żółta gwiazda i czerwony krzyż" Arnold Mostowicz

Wstałem (ledwo wstałem) i zabrałem się do wyjścia. Nie miałem
zamiaru walczyć o to, by ostatnie słowo należało do mnie. Dość zimno
podziękowałem mu za królewski poczęstunek. Byłem tak syty, że aż pijany
tą sytością. Spojrzał na mnie swoim trochę dziecinnym, trochę uwodzi-
cielskim spojrzeniem. Chciał coś powiedzieć, potem jak gdyby zmienił
zamiar i przestrzegł mnie, bym uważał przy wyjściu. Bo za odwiedziny
w tym bloku można dobrze oberwać. No a poza tym za pazuchą miałem
całą pajdę chleba. Na szczęście droga powrotna okazała się równie
spokojna jak moje wtargnięcie do tego strzeżonego pałacu oświęcim-
skich krezusów.
Muszę jeszcze dodać na zakończenie, że wycieczkę tę i to spotkanie
z Jerzem drogo opłaciłem. Gdy tylko znalazłem się z powrotem
w baraku, zjadłem resztę chleba i jeszcze kawałek kiełbasy, który mi
został z poczęstunku. Tego było już za wiele. W nocy dostałem torsji,
miałem potworną biegunkę i bardzo wysoką gorączkę. Gdy zasnąłem
na wpół przytomny, ktoś (bardzo przytomny) wyciągnął mi spod głowy
buty. Te buty, gettowe buty, stanowiły nader ważny element mojej
aparycji, która, jak ci to opisałem, taką rolę odgrywała w Brzezince.
Bez butów, w zwykłych drewnianych trepach stawałem się od razu
jednym ze zwykłych pariasów. Szukanie złodzieja było oczywiście z góry
skazane na niepowodzenie. Kiedy nazajutrz rano biadałem zrozpaczony
nad stratą butów, schreiber blokowy , Żyd węgierski, poradził mi, bym
170
się rozejrzał po baraku i stwierdził, kto z umierających więźniów ma buty,
które byłyby na mnie dobre. Albo, jeśli wolisz, kto z więźniów posiadają-
cych odpowiednie dla mnie buty znajduje się w stanie zapowiadającym
rychły koniec... Reszta miała zależeć wyłącznie od mego sprytu
i, schreiber podkreślił to dobitnie, od mojej siły fizycznej, jako że nie będę
jedynym kandydatem do spadku. Mogę Ci tylko powiedzieć, że podczas
tych starań o buty moje doświadczenia obozowe pięknie się wzbogaciły.
Przez dwa następne dni siedziałem dosłownie na pryczy pewnego Żyda

170 Blockschreiber (pisarz blokowy) – funkcja administracyjna w obozie. Do zadań pisarza należało
prowadzenie stałej ewidencji więźniów danego bloku i oddawanie codziennie do kancelarii raportu
o aktualnym stanie liczbowym baraku. Objęcie funkcji automatycznie awansowało go w hierarchii
społecznej.
184

Mostowicz_zgck_-010214_.indd 184 14-01-31 14:38