Page 284 - Centrum Dialogu im. Marka Edelmana w Łodzi. Arie Aksztajn (Eckstein) - Ulica Dolna.
P. 284
ale Bronkę niech zostawią w spokoju. Nagle przypomniałem sobie historię
mojej mamy…
Na naszym podwórzu mieszkał człowiek o imieniu Symcha. Wszyscy na-
zywali go Symchą Głupkiem albo Durnym Chasydem. Ten Symcha chodził
wytwornie ubrany, zawsze w lśniącej kapocie i sztrajmlu na głowie. Nie wiem,
kto był jego cadykiem, ale opowiadał o nim cudowne rzeczy. Na przykład, że
potrafi przechodzić przez ściany i ma skrzydła anioła. Jakiś żartowniś spytał
go, czy jego cadyk ma rozszczepione kopyta i przeżuwa . On zaś potwierdził
58
i jeszcze dodał, że jego cadyk co noc rozmawia z Bogiem.
I wtedy mama powiedziała mi, że kiedy przyjdzie Mesjasz, umarli zmar-
twychwstaną. Wszyscy powstaną z grobów, ustawią się rzędem, a Mesjasz
i jego skarbnik będą przechodzić od jednej osoby do drugiej i pytać, czego
jej brakuje. Na przykład zapytają kogoś: „Czego ci brakuje?”. A on odpowie:
„Brakuje mi nogi”. Wtedy Mesjasz zwróci się do skarbnika i powie: „Daj mu
nogę”. Albo podejdzie do kogoś innego i zapyta: „Czego ci brakuje?” I ten
odpowie, na przykład, że brakuje mu oka. Wtedy Mesjasz nakaże skarbniko-
wi: „Daj mu oko”. A kiedy podejdzie do głupca i zapyta, czego mu brakuje,
ten nic mu nie odpowie, nic mu nie trzeba. Więc Mesjasz pójdzie dalej.
„Z tego wynika – zakończyła moja mama – że głupiemu nawet Mesjasz
nie pomoże”.
Opowiedziałem tę historię Bronce, a ona się uśmiechnęła. Pocieszałem
ją, że po przyjściu Mesjasza ona wstanie z grobu, a on zwróci jej piersi i pięk-
ne oczy. I wtedy Bronka zapytała: „A ty o co byś poprosił Mesjasza?”. Po
namyśle odpowiedziałem: „Żeby ciotka nie wstała i pozostała w grobie”.
Tym sposobem będzie daleko ode mnie i od Bronki. Myślę, że to jej trochę
dodało otuchy, więc pocałowała mnie ustami, które wciąż jej pozostały
z twarzy.
Rano przyszedł do mnie wystraszony Ignac.
– Widziałeś te jaszczury?
– Widziałem.
– Gdzie one żyją?
– O ile pamiętam, pod ziemią.
– Widziałeś tego chłopca z głową we krwi?
– Widziałem. To okropne.
282 58 Dwie cechy decydujące o tym, że dany gatunek zwierzęcia jest koszerny. Por. Kpł 11,3.