Page 75 - Centrum Dialogu im. Marka Edelmana w Łodzi. Czas Litzmannstadt Getto. Obrazy filmowe.

Kadr z filmu Fotoamator, liwe jest do zamknięcia w porządku czysto wizualnym
reż. D. Jabłoński, 1998, – to „wizualny performatyw”, chodzi o emocjonalne po-
udostępniony przez Apple ruszenie, pobudzenie wyobraźni, które ma nam pomóc od-
Film Production
naleźć w sobie empatię. Ponieważ wyobraźniowo i emo-
cjonalnie przenosimy się w „tamto” miejsce, patrzymy na
rzecz z punktu widzenia ukazanych na ekranie postaci
– dlatego uważam za uzasadnione pisanie o quasi-fabu-
larnym charakterze takich dokumentów jak Fotoamator,
które zarazem należą do domeny kina niefikcjonalnego.
W tym miejscu warto zastanowić się nad tym, czy
tytuł „Fotoamator” nie jest mylący. Wiele argumentów
przemawia za tym, że wykorzystana w filmie seria kolo-
rowych slajdów nie powstała jako przedsięwzięcie pry-
watne lub amatorskie. Sam koszt barwnych negatywo-
wych taśm był znaczny, a w cytowanej w filmie korespon-
dencji z koncernem IG Farben mamy wskazówki, że
zdjęcia te powstały raczej do „celów służbowych”
– miały potwierdzać na zewnątrz wydajność produkcyjną
getta i dowodzić „menadżerskiego profesjonalizmu” pra-
cowników Zarządu Getta. Z pewnością możliwa byłoby
ich lektura poprowadzona w innym kierunku, niż zrobił
to w swoim filmie Dariusz Jabłoński. Lektura, która sku-
piałaby się w większym stopniu na inscenizowanym cha-

Litzmannstadt Getto – pamięć afektywna, fotografia i muzyka 73