Page 73 - Centrum Dialogu im. Marka Edelmana w Łodzi. Czas Litzmannstadt Getto. Obrazy filmowe.
P. 73
Slajd Waltera Geneweina. To wszystko, w połączeniu ze szmerami i dźwiękami
Fotoamator, reż. D. Jabłoński, ulicy, tramwajów, głosów ludzi – ma owym fotografiom
1998, udostępniony przez odebrać statyczny, „martwy” charakter. Ten rodzaj prze-
Apple Film Production
ramowania obrazów, który ma nas – widzów angażować
(ruchomy obraz, który wzrusza i porusza ciało patrzą-
cego) jest czymś, co odbiera fotografiom obcość i kon-
stytuujące je znieruchomienie. Tymczasem to właśnie
te osłabiane własności absorbują nas, acz w zupełnie
inny sposób niż w kinematograficznej lekturze – przez
zatrzymanie, „przykucie” do niewielkiego formatu ob-
razka, czemu towarzyszy niekiedy uczucie na tyle doj-
mujące, że chcielibyśmy oderwać, odwrócić wzrok lub
całkiem przeciwnie – pomaga ono uruchomić rezerwy
uwagi i „techniki cierpliwości”.
Animacja środkami filmowymi barwnych slajdów Ge-
neweina –przeciwstawionych w filmie Dariusza Jabłoń-
skiego czarno-białym, niemym ujęciom współczesnym
Łodzi z lat 90. – zostaje uzasadniona w konstrukcji filmu
przez montaż dokumentów składających się na warstwę
spersonalizowanego komentarza – listów prywatnych,
korespondencji handlowej, biurowych sprawozdań,
które czytane z offu mają widzom przybliżyć świado-
mość autora barwnych slajdów, który w obliczu tragedii
getta – przekształcanej podczas fotografowania w idyllę
Litzmannstadt Getto – pamięć afektywna, fotografia i muzyka 71