Page 641 - Centrum Dialogu im. Marka Edelmana w Łodzi. Chava Rosenfarb - Listy do Abraszy.

– aż wszystko zatrzymuje się w jednym punkcie, jakby to była taśma filmowa,
która nagle się zrywa.
Co się stało z Wierką? Dlaczego młody esesman pchnął Balcię ku bramie
życia, a cudowną Wierkę odesłał w przeciwnym kierunku? Dwudziestodwuletnią
Wierkę! Mama musi, oczywiście, naprawić ten błąd. Biegnie za Wierką i woła ją
z powrotem. Podbiega do esesmana, by mu to wytłumaczyć. Zatrzymują ją w biegu.
– Jankew, pomocy! – krzyczy.
– Binele!
Binele. Biegnie za Wierką. Biegnie za Wierką. Biegnie za Wierką. Oddala się
ode mnie. Zawsze bardziej kochała Wierkę niż mnie.

Tak właśnie tracę mamę i Wierkę, Abraszo. Tracę je z oczu, choć wrażenie
zaciśniętych palców mamy na moim ramieniu wciąż pali mi skórę. Widzę siebie,
jak wraz z innymi oszołomionymi kobietami wkraczamy, kulejąc, przez bramę
życia, do akompaniamentu orkiestry, zaraz za Sonią, Balcią i Malką. Sonia,
skręcając się w konwulsjach, z rozbitymi kolanami, wlecze się naprzód, jakby
zaraz miała się przewrócić. Trzyma się za brzuch, jakby miała zaraz urodzić.
Odwraca głowę do tyłu, do bramy. Stamtąd nadchodzą Sorka i Hanka, też swo-
iście tanecznym krokiem. Wszystkie stajemy się takie muzykalne. O, jak mama
i Wierka tańczą naprzeciw mnie, choć nie widzę ich już przed oczami! Uścisk
mamy płonie czerwono na moim ramieniu. Nadal mnie trzyma. Balcia chce się
z nami wszystkimi przytulić. Ale ja nie mogę znieść jej dotyku. Patrzę z powrotem
na bramę, wyglądam mamy i Wierki.
Idziemy tak i idziemy przez bramę do życia. Czegóż by orkiestra nie grała, gra
Götterdämmerung 441 . Orgia demonicznych bóstw. Co za długa, głęboka brama.
Nadal przez nią przechodzę. Prowadzi od Nibylandii mojego dzieciństwa, od
szabesowej rzeki Sambation, nad brzegami której mieszkają Czerwoni Żydzi 442 ,
którzy nic nie wiedzą o golusie – do kraju na opak, kraju czarnej magii, w którym
płynie czerwona rzeka żydowskiej krwi.

441 Götterdämmerung (niem.) ‒ Zmierzch bogów – czwarta część dramatu muzycznego Richarda
Wagnera Pierścień Nibelunga.

442 Zob. przypis s. 31.