Page 75 - Centrum Dialogu im. Marka Edelmana w Łodzi. Roman Kent "Jedynym wyjściem była odwaga".
P. 75

Oprócz dostarczania towarów dla armii niemieckiej, Biebow chętnie
            przyjmował zamówienia od prywatnych niemieckich firm. Jego klienci
            zapewniali niezbędne surowce i urządzenia. Biebow był zaznajomiony
            z dyrektorami i personelem technicznym wszystkich fabryk i znał
            dokładnie koszty produkcji, dlatego mógł wyznaczać głodowe stawki
            dla swoich robotników. Dzięki temu ogromnemu przedsiębiorstwu,
            w którym dysponował około siedemdziesięcioma pięcioma tysiącami
            ludzi i zarabiał z grubsza 750 procent na pracy każdego robotnika, stał
                                 46
            się niezwykle zamożny .
               Wyobrażenie sobie efektów ciągłego, dręczącego głodu i ich wpływu
            na ciało, umysł i duszę jest prawie niemożliwe. Człowiek skupia się
            jedynie na tym, jak zdobyć pożywienie, funkcjonuje na podstawowym
            poziomie przetrwania i traci wszelką świadomość konsekwencji działań
            spowodowanych owym palącym pragnieniem. Religijni Żydzi zostali
            zwolnieni przez rabinów ze spożywania wyłącznie koszernej żywności,
                                                                     47
            ponieważ chodziło o sytuację zagrożenia życia (pikuach nefesz ). Wielu
            osobom było obojętne, że spożywają szkodliwe rzeczy, jak na przykład
            pewne występujące na terenie getta rośliny liściaste, o których wiadomo
            było, że są trujące. Ludzie jedli je tylko po to, żeby jeść. I niestety nadal
            wielu nie rozumiało, iż harując ponad siły w fabrykach za dodatkową
            niewielką porcję jedzenia, wyrządzają sobie więcej szkody, niż mają
            pożytku z tych paru kęsów chleba otrzymanych w nagrodę.
               System norm produkcyjnych był wyjątkowo niszczący (i podobnie jak
            wszystko, co robili Niemcy, rozmyślnie diabelski), ponieważ wprowadzał
            atmosferę intensywnej konkurencji, na której korzystali jedynie Niemcy.
            Szczególnie drastyczne problemy występowały w fabrykach odzieży,
            gdzie pracowały głównie kobiety, w większości matki. Moja Mama też
            tam pracowała. Troskliwe kobiety chciały zdobyć więcej żywności dla swo-
            ich dzieci. Rezultatem tego była ogromna liczba przedwczesnych zgonów
            z wyczerpania – niektóre kobiety po prostu umierały przy maszynach, szyjąc
            najszybciej jak potrafiły dla tej dodatkowej odrobiny namiastki chleba.



            46   Hans Biebow – kierownik niemieckiego Zarządu Getta (Gettoverwaltung in Litzman-
               nstadt) został po wojnie osądzony i skazany na karę śmierci, która została wykonana
               w Łodzi w 1947 roku. Zob. Jerzy Lewiński, Proces Hansa Biebowa, Warszawa 1999.
            47   Pikuach nefesz – zasada pozwalająca na przekroczenie zapisanych w Torze zakazów
               i nakazów religijnych dla ratowania życia własnego bądź cudzego.

                                                                          75
   70   71   72   73   74   75   76   77   78   79   80