Page 207 - Centrum Dialogu im. Marka Edelmana w Łodzi. Zenia Larsson - Cienie przy drewnianym moście.
P. 207

przyczyniły się do ukształtowania mojego obrazu Szwecji jako kraju i Szwe-
             dów jako narodu. I najważniejsze: zaledwie kilka tygodni później poznałam
             Per-Axela za pośrednictwem kolegi-artysty – dzielili pokój, mieszkaliśmy
             w tej samej okolicy […]. Wkrótce Per-Axel i ja zamieszkaliśmy razem w jed-
             nej z niezliczonych małych, zaludnionych przestrzeni w Sergelhuset, jako
             część kolektywu artystycznego […]. Mój pierwszy dom w Szwecji” (Mellan
             gårdagen och nuet).
                Zenia nie zerwała jednak kontaktu z przeszłością. W grudniu 1945 roku
             rozpoczęła korespondencję z Chavą Rosenfarb, tą najbardziej intymną współ-
             uczestniczką wojennych dramatów, która po kilkumiesięcznym pobycie
             w obozie dipisów wraz matką i siostrą wyjechały do Brukseli. Ich wspólnym
             językiem był język polski, a korespondencja z przerwami utrzymała się do
             końca życia. „W naszych listach znalazłyśmy ten most, na którym możemy
             się spotkać, gdzie można iść do przyszłości i gdzie również droga prowadzi
             z powrotem, do naszej młodości, do lat wojny – wspólnej epoki i wspólnych
             korzeni” . Wybór swoich listów do Chavy, przetłumaczonych na szwedzki,
                     11
             Zenia opublikowała 1972 roku jako Listy z nowej rzeczywistości (Brev från
             en ny verklighet). Ukryła w nich tożsamość przyjaciółki i jej rodziny poprzez
             nadanie im szwedzkich i amerykańskich nazwisk, Chava występuje w nich
             jako Linn. Oryginalne wersje tych listów, uważanych za zaginione, autorka
             niniejszego szkicu odnalazła w 2023 roku w Sztokholmie, w domu Tommiego
             Ringarta, syna najbliższych przyjaciół Zeni, Jakuba i Hanny Ringartów .
                                                                            12
                Zenia Larsson studiowała rzeźbę na Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych
             pod kierunkiem uznanego rzeźbiarza i grafika Erica Grate (1896 –1983). Naukę
             ukończyła w 1952 roku. Jej dorobek składa się głównie ze studiów modeli
             i portretów w drewnie, terakocie, gipsie i kamieniu. Już podczas studiów
             zachęcano ją do opowiedzenia o swoich doświadczeniach. Najważniejszą
             inspiracją, którą wspomina Zenia w swoich esejach, były słowa jej profesora
             Erica Grate, który pewnego razu zatrzymał się przy jednej z rzeźb i zamiast
             spodziewanych estetycznych komentarzy o pracy, powiedział tylko: „o tym
             powinnaś napisać”.




             11   List Zeni do Chavy Rosenfarb, Bromma 21.08.1962, Archiwum Zenii Larsson, z prywatnych
                kolekcji Jakoba i Hanny Ringartów.
             12   Archiwum Zeni Larsson jest w trakcie opracowywania we współpracy z Muzeum Holocaustu
                w Sztokholmie (Sveriges Museum om Förintelsen).                    207
   202   203   204   205   206   207   208   209   210   211   212