Page 283 - Centrum Dialogu im. Marka Edelmana w Łodzi. Roman Kent "Jedynym wyjściem była odwaga".

rodzina wspólnym zapałem do nauczania młodzieży o tragedii Holokaustu
i wpajania im jedności rodzaju ludzkiego.
Aby podtrzymać w nich tego ducha oraz wspomóc entuzjazm i więź
wywołane uczestnictwem w seminarium, komitet wykonawczy postanowił
organizować doroczne spotkania absolwentów w Waszyngtonie – stolicy
naszego kraju i zarazem siedzibie szanowanego Muzeum Holokaustu. Spo-
tkania odbywają się w weekend poprzedzający Dzień Prezydentów (trzeci
poniedziałek lutego), kiedy nauczyciele mają dzień wolny. Spotkania te
bardzo skutecznie odświeżają motywację, służą również informowaniu
o nowych osiągnięciach w edukacji, łączeniu ludzi i tworzeniu krajowych
sieci wymiany informacji o edukacji na temat Holokaustu.
Wczesnym przedpołudniem i wieczorem odbywają się spotkania towarzy-
skie. W ciągu dnia grupy robocze i studyjne omawiają kwestie metodyczne
i przedstawiają rezultaty swojej pracy. Program uwzględnia dwie uroczyste
kolacje z udziałem mówców; wręczamy także nagrody wyróżniającym się
nauczycielom. Czasami zdarzają się też sytuacje o charakterze osobistym.
Moja pierwsza wnuczka urodziła się 1 stycznia 1989 roku, na miesiąc
przez zjazdem absolwentów. Musiałem przewodniczyć jednej z kolacji, wyra-
ziłem więc chęć przywiezienia ze sobą maleńkiego noworodka, ponieważ
moja córka Susie i tak miała się tam pojawić. Oczywiście co „porządniejsi”
członkowie komitetu byli oburzeni perspektywą zakłócenia przebiegu
wieczoru przez niemowlę, ale i tak to zrobiłem.
W słowie wstępnym przedstawiłem moją wnuczkę, mówiąc, że to dziecko
jest najlepszym dowodem porażki Hitlera. Moja wnuczka, nie mogąc oczy-
wiście zdawać sobie z tego sprawy, była przyczyną największych braw
tego wieczoru. Nauczyciele byli zachwyceni i nadal pytają, jak się ma to
maleństwo, obecnie siedemnastoletnie.
Stworzony przez nas program nauczycielski jest dalej prowadzony przez
Muzeum Holokaustu w Waszyngtonie, które wysyła jednego lub dwóch
przedstawicieli uczestniczących w letnim kursie w Polsce i Izraelu.
Jest to projekt, który nieodmiennie przynosi mi satysfakcję. Jestem
dumny z ogromnego sukcesu, jaki odnieśliśmy, kształcąc ośmiuset wspa-
niałych nauczycieli naprawdę zmieniających nasz świat. Program nauczy-
cielski zawsze będzie bliski memu sercu, ponieważ jego absolwenci wyko-
rzystują zdobytą wiedzę w całych Stanach Zjednoczonych, aby pamięć
o Holokauście pozostała żywa, zaś moralność, etyka i tolerancja nadal
stanowiły istotne wartości.

283