Page 27 - Centrum Dialogu im. Marka Edelmana w Łodzi. "Bałucki słownik 2"

B

BAŁUTY STARE
WIEŚ

Początkowo dominująca i praktycznie jedyna jednostka osadnicza
w dobrach Bałuty. Od 1857 r., po założeniu osady Bałuty Nowe,
zwana Bałutami Starymi. Jej obszar siedliskowy leżał wzdłuż obecnej
ul. Tokarzewskiego, pomiędzy ul. Marysińską a Czarnieckiego. Ziemie
uprawne rozciągały się południkowo od rzeki Bałutki do obecnej
ul. Okopowej. Część rolnicza została powiększona o nowe nadziały
ziem dworskich, przyznane na mocy ukazu uwłaszczeniowego z roku 1864.
Był to pas ziemi pomiędzy dzisiejszymi ul. Okopową i Górniczą. Na mocy
tego samego ukazu ziemie rolne gospodarstw wsi Bałuty były chronione
przed zabudową mieszkaniową i przemysłową do roku 1917. Od roku 1864
po likwidacji gminy dominialnej Łagiewniki wieś została włączona do gminy
Radogoszcz. Od sierpnia 1915 r. wieś licząca 28 gospodarstw i niespełna
400 mieszkańców znalazła się w granicach miasta Łodzi.

BERLIŃSKIEGO
HERSZA

ULICA

Była ulicą graniczną, początkowo znana jako Fefera. Podobno jeden
z pierwszych mieszkających tu sklepikarzy nosił nazwisko Fefer i z czasem
popularna nazwa usankcjonowana została oficjalnie. Kiedy Bałuty przyłączono
do Łodzi w 1915 r., nadano jej nazwę ul. Pieprzowa i tak funkcjonowała niemal
nieprzerwanie do 1963 r. W czasach PRL – dokładnie w 20. rocznicę powstania
w getcie warszawskim – ul. Pieprzowa dostała imię Hersza Berlińskiego