Page 28 - Centrum Dialogu im. Marka Edelmana w Łodzi. "Bałucki słownik 2"

B

(1908–1944), działacza politycznego związanego z partią Poalej-Syjon
Lewica, który przed wojną mieszkał przy ul. Pieprzowej 24. W czasie
wojny trafił do Warszawy i był jednym z aktywnych członków Żydowskiej
Organizacji Bojowej, a podczas powstania w getcie warszawskim jednym
z dowódców przy ul. Świętojerskiej. 10 maja 1943 r. kanałami wyszedł na
stronę aryjską. Potem brał udział w powstaniu warszawskim, zginął na
Żoliborzu. Został pochowany na cmentarzu żydowskim przy ul. Okopowej.

BRZESKA

ULICA
Stosunkowo szeroka, nieprzelotowa ulica, położona na obszarze osady
Kolonia Bałuty. Powstała w latach 1897–1898 na terenie o przeznaczeniu
rolniczym. Nazwa ul. Brzeskiej pochodzi od nazwiska właścicieli dawnego
gospodarstwa Kolonii Bałuckiej, małżonków Jana i Apolonii Brzeskich.
Brzescy prowadzili przy rogu ul. Brzezińskiej (dziś ul. Wojska Polskiego)
restaurację z ogródkiem. W 1896 r. Apolonia Brzeska wystąpiła do władz
gubernialnych o zgodę na parcelację i zabudowę swoich gruntów. Zgody
takiej nigdy nie uzyskała z powodu ukazu z 1864 r. o ochronie gruntów
chłopskich. Mimo to 3 października 1898 r. ogłosiła w łódzkim dzienniku
„Rozwój”, że sprzedaje place budowlane. W 1900 r. przy ul. Brzeskiej
stało już siedem nowych budynków, z czego cztery murowane. W 1915 r.
ulica – jak całe Bałuty – znalazła się w granicach Łodzi, co zniosło
ograniczenia budowlane. Około 1920 r. została połączona z ul. Chłodną.
W latach 30. XX w. miejscy urbaniści wytyczyli przedłużenie ul. Brzeskiej
przez rzeczkę Stokówkę do ul. Źródłowej, jednak plan ten nigdy nie został
zrealizowany. Dziś urywa się na ogródkach działkowych.