Page 31 - Centrum Dialogu im. Marka Edelmana w Łodzi. "Bałucki słownik 2"

D

DOBREGO
PASTERZA

KOŚCIÓŁ
Budynek przy ulicy Pasterskiej 12 powstał na działce podarowanej
przez właściciela wytwórni obuwia i sieci zakładów szewskich Michała
Kapuścińskiego, którego sklep mieścił się wówczas w kamienicy przy
ul. Piotrkowskiej 6. Pierwotnie stała w tym miejscu kaplica należąca
do zakładu wychowawczego prowadzonego przez Braci Dolorystów.
Wzniesienie kościoła było owocem działań lokalnego środowiska
zamożniejszych katolików, czynnych społecznie przy parafii staromiejskiej
i stanowiło reakcję obronną w odpowiedzi na lawinowo rosnące wpływy
mariawitów, rozszerzające się wśród polskich mieszkańców Starego
Miasta i Bałut. Kościół będący filią parafii Wniebowzięcia Najświętszej
Maryi Panny stanął w latach 1906–1907. Zaprojektował go Kazimierz
Pomian-Sokołowski, który w architekturze wykorzystał elementy stylu
zakopiańskiego. Najbardziej charakterystyczny jest dwuspadowy dach
w typie podhalańskim z daszkami okapowymi. Również we wnętrzu
wystrój nawiązywał do sztuki ludowej Podhala: drewniany ołtarz
z typowymi motywami dekoracyjnymi, modrzewiowy strop. W czasie
wojny budynek znalazł się w obrębie getta i służył jako magazyn.
Po wojnie kaplica znowu przez kilka lat należała do Braci Dolorystów.
W 1949 r. zakład wychowawczy upaństwowiono. Nowa parafia pod
wezwaniem Dobrego Pasterza powstała w 1951 r. W latach 80. kościół
rozbudowano: przedłużono nawę i wybudowano nową fasadę.
Zachowano jednak pierwotny, zakopiański wygląd.