Page 317 - Centrum Dialogu im. Marka Edelmana w Łodzi. Chava Rosenfarb „Między miasteczkiem i Łodzią. Opowieść o miłości”.

Miriam Polin wychowywał się potem w domu Izaaka i później zakochany Jakub
wyjawił mu tajemnice swojego serca: skomplikowaną realizację pożądania wobec
Racheli poprzez wzięcie Lei?
Jej prababki i pradziadowie odeszli do Egiptu. Można sobie wyobrazić, że
ich dzieci bawiły się z biblijnym Józefem w strulki , a dzieci tych dzieci bawiły się
5
w chowanego na podwórzu pałacu faraona, do czasu, gdy faraon, który nie znał
już Józefa, odgrodził się w królewskich komnatach, a bawiące się niegdyś dzieci
zostały niewolnikami, zmuszonymi do budowy piramid.
Może potomkini tych oto dzieci, dziewczyna, prababka Miriam Polin, razem
z siostrą Mojżesza, która też nazywała się Miriam, skryła się w sitowiu nad rzeką,
aby zobaczyć, co stanie się z Mojżeszem – niemowlęciem ułożonym w koszu
i unoszonym wraz z prądem Nilu. I może syn tej dziewczyny narzekał na swój los
przed niepokojąco nostalgicznym księciem Mojżeszem?
Oni byli niewolnikami, ale potem – wolnymi ludźmi. Znowu wędrowali po
pustyni niewiedzy i żądzy, a żywili się manną z nieba. Ilu z nich pomarło, aby
nasienie dziedzictwa przetrwało? Kto z nich przeżył i stanął pod Górą Synaj
i na własne uszy słyszał… ? – Może wywodzi się od jednego z praojców nale-
żących do najbliższego otoczenia Mojżesza, jedynego prawdziwego przywódcy
narodu – jąkającego się, grzesznego, bluźniącego, domagającego się sprawie-
dliwości od sumienia świata. Może nauczył się u Mojżesza, że prawo bez sza-
cunku i miłości jest gorsze niż bezprawie i nauczył się być niewolnikiem ideału
Boga?
A później, gdy jego dzieci w końcu zbliżyły się do wytęsknionej ziemi Kana-
anu – kto z nich słyszał dęcie szofarów pod murami Jerycha, kto widział słońce
wstrzymujące swoje zajście w czasie ich drogi do Gibeonu i księżyc nad Doliną
Ajalon? Do którego plemienia jej pra-praojcowie należeli? Gdzie rozbili swoje
namioty i jakie były ich relacje z pierwszymi sędziami? Czy Binele, matka Miriam
Polin, która podążyła do Auschwitz za swoją córką Wierką… posiadała waleczność
bohaterskiego Samsona? A Wierka, siostra Miriam, milcząca poetka getta, czy
nie była głosem prorokini Debory?
I te najbardziej wiarygodne ze wszystkich dziedzicznych powiązań – relacje
z domem króla Dawida, na ile są rzeczywiście wiarygodne? Czy naprawdę
drzewo genealogiczne, którego babcia Hinda strzegła jak oka w głowie, czarno
na białym dowodziło, że jej pochodzenie wywodzi się z nasienia Dawida? Czy
dlatego babcia Hinda traktowała swoich synów, jakby byli jedynymi prawowitymi
spadkobiercami królewskiego tronu?
A król Salomon, w księdze dziejów jego wspaniałości, tak bliski i swojski, ze
swoimi ludzkimi słabościami, w jego ukochaniu życia, z zawołaniem „marność

5 Strulki, czyli kamyki (mniej więcej wielkości orzecha laskowego), popularna gra znana także w mię-
dzywojennej Łodzi, polegająca na łapaniu jedną ręką od jednego do pięciu strulków. 317