Page 36 - Centrum Dialogu im. Marka Edelmana w Łodzi. "Bałucki słownik 2"

F

FRANCISZKAŃSKA

ULICA
Jedna z trzech – obok ul. Zgierskiej i Łagiewnickiej – osi urbanistycznych,
spajających ze sobą strefy osadnicze Łodzi i Bałut. Pierwszy, łódzki
odcinek tej ulicy – od ul. Północnej do ul. Brzezińskiej (obecnie
ul. Wojska Polskiego) – wytyczono na gruncie w kwietniu 1856 r.,
po sporządzeniu planu rozszerzenia rewiru żydowskiego w Łodzi.
Plan zatwierdzono 7 lipca 1857 r. wraz z aktualną do dzisiaj nazwą
ulicy. W lutym 1858 r. w nowo sporządzonym planie osady Fabrycznej
Bałuty Nowe ulica została przedłużona na północ przez teren osady
do obecnej ul. Zawiszy. Początkowo nazywana była na tym odcinku
Młynarską lub Wiatraczną. Na planie Bałut Marcelego Juszczakiewicza
wykonanym w 1876 r. ulica nosi nazwę Młynarska. Przecinała ona
wówczas całą osadę Bałuty, a raczej jej część rolniczo-ogrodową,
i kończyła się na rowie rzeczki Bałutki. Dalej na północ były już pola
rolników wsi Bałuty Stare, chronionych przez prawo przed zabudową.
Przedłużenie jej do ul. Inflanckiej nastąpiło krótko po 1920 r.
W latach 1910–1914 większość jej parterowych, drewnianych domów
ustąpiła miejsca masywnym kamienicom, mieszczącym małe, głównie
jednopokojowe mieszkania o niskim standardzie. Po roku 1945 kamienice
te były sukcesywnie rozbierane, co nadało najstarszej części ulicy wygląd
mało interesujący.