Page 67 - Centrum Dialogu im. Marka Edelmana w Łodzi. Artur Szyk, Człowiek Dialogu
P. 67
Album-ksi„¿ka Artur Szyk 2.qxd 2011-09-01 17:40 Page 67
7
S
Ś
I
.
A
W
1
Ł
M
R
Ć
B
R
I
N
O
E
S
P
N
M
A
A
1 11. ŚMIERĆ BRONISŁAWA MANSPERLA
L
E
R
A
Kolejna praca Szyka pokazuje śmierć bohaterskiego legionisty
żydowskiego już z okresu współczesnego artyście.
-
l
1
1
9
e
r
5
8
1
,
)
9
0
(
ł
s
w
a
o
r
i
n
n
B Bronisław Mansperl (1890-1915), pochodził z Warszawy. Już 6 67 Artura Szyka
p
s
a
M
w szkole średniej zaangażował się w działalność niepodległo-
ściową, w 1905 r. brał udział w strajku szkolnym, potem był
członkiem Związku Strzeleckiego. Po maturze wyjechał na stu-
dia medyczne na Sorbonę do Paryża, gdzie dowodził oddziałem
paryskim Strzelców. W 1914 r. służył w drugim plutonie 1 kom- STATUT KALISKI
panii kadrowej utworzonej przez Józefa Piłsudskiego. Dowodził
jednym z plutonów, a potem przez kilka miesięcy 1 kompanią III
baonu. W I Brygadzie Legionów dosłużył się stopnia porucznika.
Zginął w bitwie pod Kuklami na Wołyniu walcząc przeciwko Ro- Na rycinę Artura Szyka trafił
sjanom 26 października 1915 r. Pośmiertnie odznaczono go Or- Krzyż Niepodległości,
derem Virtuti Militari i Krzyżem Niepodległości. Jest pochowany którym uhonorowany został
na cmentarzu żydowskim w Warszawie. pośmiertnie Bronisław Mansperl
Artur Szyk uwiecznił legionistów w chwili walki. Na pracy
umieścił polski i francuski napis:
„Bronisław Mansperl p.porucznik I p.p. pierwszej brygady Le-
gionów Polskich poległ za Polskę 21 października r. 1915
w bitwie pod Kuklami. Cześć jego pamięci”.
Poniżej w języku francuskim dedykacja dla pułkownika Bole-
sława Wieniawy Długoszowskiego. Z przyjaźnią. Artur Szyk,
Paryż 1930.
Rycina ze zbiorów WiMBP w Łodzi.
Scena bitwy pod Kuklami,
gdzie zginął
bohaterski legionista
-
a
ł
D
i
i
w
a
w
o
k
s
z
g
u
s
o
a
l
w
s
ł
e
B Bolesław Wieniawa-Długoszowski (1881-1942), generał Wojska Pol-
i
e
n
W
o
skiego, dyplomata, legionista, w latach 1914-1915 uczestnik tych sa-
mych bitew, co Mansperl i podobnie jak on otrzymał za nie awans do
stopnia porucznika i krzyż Virtuti Militari. Osobisty adiutant Józefa Pił-
sudskiego. Po wybuchu II wojny światowej miał zastąpić prezydenta
Mościckiego, ale został odsunięty od władzy. Wyjechał z rodziną do
Nowego Jorku, gdzie popełnił samobójstwo.