Page 8 - Centrum Dialogu im. Marka Edelmana w Łodzi. Zofia Lubińska-Rosset - "Okruchy Pamięci".

Wstęp

Już w latach szkolnych wiedziałam, że w przyszłości chcę zo-
stać lekarzem zajmującym się dziećmi. Dlatego po maturze podję-
łam studia na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej w Łodzi.
Po ich ukończeniu rozpoczęłam pracę jako pediatra, wykonując
zawód lekarza neonatologa. I właśnie dzieciom w tym najwcze-
śniejszym okresie życia poświęciłam 52 lata pracy. W 2010 r.
w wieku 76 lat zdecydowałam się zakończyć moją działalność za-
wodową.
Dysponując większą ilością wolnego czasu, mogłam spróbo-
wać sięgnąć do zakamarków pamięci i wydobyć z niej to, co zapa-
miętałam z lat, słusznie nazwanych latami pogardy, kiedy to prze-
życie każdego dnia graniczyło z nieprawdopodobieństwem. Ist-
nieje co prawda bogata literatura odnosząca się do życia w łódzkim
getcie, ale przy całym podobieństwie losów tych, którzy ocalali i je
opisali, doświadczenia indywidualne były jednak różne. Sądzę więc,
że i moje obserwacje, chociaż widziane oczami dziecka, mogą coś
wnieść do poszerzenia wiedzy o łódzkim getcie.
Po raz pierwszy podzieliłam się moimi wspomnieniami na ła-
mach wydawnictwa Dzieci Holocaustu mówią… , jednakże z uwagi na
1
wymóg zmieszczenia wypowiedzi na kilku stronach druku, były
one z konieczności bardzo ograniczone. Nie bez znaczenia był
także bardzo krótki czas zgłaszania tekstów.
Odtworzenie wydarzeń sprzed tylu lat nie jest łatwe. Zacho-
wały się wprawdzie w mojej pamięci liczne, niekiedy nawet bardzo
drobne szczegóły z tego okresu, jednak nie jestem w stanie ustawić
ich w czasie. Nie wiem, czy dane zdarzenie miało miejsce wcześniej
niż inne, czy później, czy był to rok np. 1941 czy 1943, przed tzw.

1
Dzieci Holocaustu mówią…, red. W. Śliwowska, Stowarzyszenie Dzieci Holo-
caustu w Polsce, Warszawa 1993, s.199-202.

1