Page 25 - Centrum Dialogu im. Marka Edelmana w Łodzi - Chava Rosenfarb. Drzewo życia - tom pierwszy.
P. 25

Samuel Cukerman urodził się w Łodzi. Jego prapradziadek, reb Szmuel Jeches-
             kiel Cukerman, należał do pierwszych Żydów, którzy opuścili strefę osiedlenia
                                                                               1
             i zamieszkali w Nowym Mieście . Także pradziadek należał do tych, którzy kładli
                                       2
             fundamenty pod żydowski handel bawełną i przemysł tekstylny w mieście. To
             on w 1836 roku przeprowadził się do wielkiej kamienicy przy Nowomiejskiej 17,
             gdzie później mieszkał Samuel – tam urodzili się jego dziadkowie, ojciec i on
             sam, a także jego dwie córki – Bella i Dziunia.
                W rodzinnym archiwum znajdowała się paczka dokumentów: rękopisów,
             rachunków, petycji, kontraktów, które – choć miały związek jedynie z rodziną
             Cukermanów – stanowiły część historii żydowskiego osadnictwa w Łodzi. Jesz-
             cze jako gimnazjalista Samuel lubił zakradać się do piwnicy i szperać pomiędzy
             zakurzonymi, pożółkłymi papierami, podekscytowany nie tyle ich zawartością,
             co rozchodzącym się z nich zapachem przeszłych pokoleń, ale w tamtym czasie,
             rozumie się, był zbyt zajęty własnym rozwojem, swym szybko pulsującym, mło-
             dym życiem, aby mieć cierpliwość do rzeczywistego zagłębiania się w historię
             swego miasta. Był dumny ze swego zakorzenienia w mieście i wystarczała mu
             świadomość, że może się tym w każdej chwili wylegitymować.



             1    Strefą osiedlenia autorka nazywa rewir utworzony w Łodzi w 1825 r. dla mieszkańców wyznania
                mojżeszowego, który obowiązywał do 1862 r. Na osiedlenie się poza rewirem otrzymywały zgodę
                tylko nieliczne rodziny żydowskie spełniające określone warunki finansowe.
             2    Nowe Miasto w Łodzi powstało po 1821 r., gdy Łódź została jedną z osad fabrycznych. Tak nazy-
                wał się teren na południe od ul. Północnej, gdzie początkowo mogli mieszkać wyłącznie nowi nie-
                mieccy osadnicy i Polacy. Do 1848 r. tylko osiem żydowskich rodzin skorzystało z możliwości
                osiedlenia się poza granicami rewiru, który znajdował się na Starym Mieście.  23
   20   21   22   23   24   25   26   27   28   29   30