Page 64 - Centrum Dialogu im. Marka Edelmana w Łodzi. "Bałucki słownik 2"
P. 64
W
POLSKIEGO
WOJSKA
ULICA
(DAWNA BRZEZIŃSKA)
Dawny trakt łódzko-rawski, na odcinku od dzisiejszej ul. Młynarskiej do
granic wsi Nowosolna, wytyczony został około roku 1845, gdy zastąpił
dawną drogę do Sikawy (patrz: ul. Starosikawska). Od 1865 do 1914 r.
dwa razy w roku przeciągały tędy oddziały liniowe i tabory łódzkiego
garnizonu (37 Jekaterynburski Pułk Piechoty) w drodze na letni poligon
w okolicy wsi Raducz nad Rawką. Wraz z rozwojem Bałut ożywiał się
ruch na ulicy, która podobnie jak jej odcinek łódzki nazwana została
ul. Brzezińską. W roku 1914 zwarta zabudowa kończyła się przy
ul. Nowo-Marysińskiej (obecnie ul. Staszica, która wtedy zaczynała
się od ul. Brzezińskiej). Tutaj też od 1910 r. stała ostatnia latarnia
elektryczna zainstalowana na ul. Brzezińskiej.
Brzezińska była trzecią – po Aleksandrowskiej i Zgierskiej – bałucką
ulicą, po której od października 1924 r. zaczęła kursować komunikacja
tramwajowa. Ostatni przystanek, z krańcówką w postaci weksla,
znajdował się przy al. Chryzantem. Cztery lata później trasę przedłużono
do bramy cmentarzy chrześcijańskich, przed obecną posesję przy
ul. Wojska Polskiego 178. Odcinek od ul. Marynarskiej do cmentarzy na
Dołach całkowicie zmienił oblicze w latach 1958–1965. Systematycznie
wyburzano tam zabudowę południowej strony ulicy i przesunięto
jezdnię. Od ul. Głowackiego do Strykowskiej na szlaku dawnej drogi
pozostawiono jedynie tory tramwajowe ujęte w dwa szpalery drzew.