Page 61 - Centrum Dialogu im. Marka Edelmana w Łodzi. "Bałucki słownik 2"

T

TEOFILÓW

Wielkie osiedle domów wielorodzinnych (bloków z wielkiej płyty),
wybudowane w latach 1966–1976 na gruntach wsi Grabieniec oraz
fragmencie wsi Żabieniec. Nazwę osiedla jeszcze na etapie projektowania
zapożyczono od niewielkiego osiedla letniskowego, jakie od końca XIX w.
powstało w zalesionym zagajniku na peryferyjnych obszarach gruntów
dworskich majątku Kały w rejonie dzisiejszych ul. Teofilowskiej i Ludowej.
I znowu historycznie ten teren nie ma nic wspólnego z Bałutami.
Ale podział administracyjny Łodzi z 1953 r., a potem z 1960 r. na trwałe
zapisał się w świadomości łodzian. Dla większości mieszkańców Łodzi
Bałuty obejmują całą północną część miasta.

WAWELSKA
ULICA

Niewielu mieszkańców zdaje sobie sprawę, że zdaniem zapalonych
poszukiwaczy tajemnic Łodzi ul. Wawelska znajduje się w miejscu
istniejącego tu ponoć w średniowieczu wśród leśnych bagien
rycerskiego zameczku, który był gniazdem rodu Bałuków-Bałuckich.
Pamięć istnienia zameczku na niewielkim wzniesieniu na północnym
brzegu Bałutki została zachowana w nazwie ulicy, która pochodzi jednak
dopiero z 1920 r. Wszelkie wysiłki czynione dla odnalezienia śladów
dawnego bałuckiego zamku rycerskiego nie przyniosły jak dotychczas
pomyślnych rezultatów. Bywalcy piwnic w bloku przy ul. Wawelskiej 18/22
twierdzą jednak, że pod cienką warstwą XX-wiecznego tynku kryje się
tam fragment ściany z kamieni polnych zespolonych zaprawą wapienną
wymieszaną ze skorupkami kurzych jaj. Mamy powód do tworzenia
kolejnej bałuckiej legendy.