Page 17 - Centrum Dialogu im. Marka Edelmana w Łodzi. Czas Litzmannstadt Getto. Obrazy filmowe.
P. 17

Czas Litzmannstadt Getto. Obrazy filmowe


                                                                    —  Tomasz Majewski








                                      Pierre Norra, wybitny francuski historyk, podkreślał, że
                                      to, co wiąże i zobowiązuje naszą pamięć, a co sam okre-
                                      ślał mianem lieux de memoire (miejsc pamięci), to nie
                                      obiekty czysto fizyczne, widzialne i dotykalne, ale pewne
                                      obrazy, relikty, ślady i całe kulturowe przestrzenie (kraj-
                                      obrazy), które posiadają dla nas symboliczne znacze-
                                      nie.  Zagłada  Żydów  to  wydarzenie  bez  precedensu,
                                      które wielu myślicieli powiązało z ruchem przeciwstaw-
                                      nym – z „zagładą znaczenia”, brakiem formy, bezradno-
                                      ścią, gdy idzie o próbę wyrażenia. „Brak reprezentacji”,
                                      „wydarzenie bez świadków”, to dobrze znane określenia,
                                      które nakaz pamiętania odnoszą do tej niepokojącej
                                      konsekwencji czasu zorganizowanego ludobójstwa. Pa-
                                      mięć Zagłady, powiemy w nawiązaniu do Norry, „nie ma
                                      miejsca” (non-lieux de memoire). Istnieją jednak kon-
                                      kretne miejsca realizacji Zagłady – jednym z nich jest
                                      getto łódzkie. Pozostała po nim, w wielu miejscach nie-
                                      naruszona, przestrzeń żydowskiej dzielnicy zamkniętej
                                      – budynki, pierzeje, kwartały ulic. To topografia, która
                                      pozwala umiejscowić obrazy i opowieści o doświadcze-
                                      niu getta, przekazane nam przez ofiary i Ocalałych.
                                      W filmach dokumentalnych, które chcielibyśmy Państwu
                                      przedstawić, słowa, fotografie, pieśni getta łódzkiego są
                                      punktami krzyżowania się odmiennych form pamiętania.
                                      To wątki splątane wielorako, raczej supły niż czytelne
                                      miejsca pamięci. Teksty Ewy Ciszewskiej, Bartosza Za-
                                      jąca i piszącego te słowa mają służyć Państwu pomocą
                                      w rozplątaniu niektórych bardziej szczegółowych kwestii
                                      związanych z prezentowanymi filmami. Poznając świat
                                      łódzkiego getta, widząc je oczami dzieci, deportowanych
                                      z Europy Zachodniej, powracających Ocalałych, stykając
                                      się  z  emocjami  tamtych  czasów  w  medium  muzyki
                                      chcieliśmy zapytać: czego chcą od nas owe pieśni i ob-
                                      razy? Z pewną ostrożnością odpowiem: chcą, byśmy ich
                                      doświadczyli.  Jeżeli  tak  się  stanie,  z  pewnością  bę-
                                      dziemy o tym pamiętać.

                                              Czas Litzmannstadt Getto. Obrazy filmowe  15
   12   13   14   15   16   17   18   19   20   21   22