Budynek kina "Polonia" przy ulicy Piotrkowskiej 67 w Łodzi to jeden z wielu przykładów architektury secesyjnej, wzniesiony na początku XX wieku. Jego fasada jest
bogato zdobiona, z charakterystycznymi detalami rzeźbiarskimi. Za to ornamentalne rośliny nadają mu elegancki wygląd. Spośród innych budynków wyróżnia się dużymi, stylowymi oknami oraz balustradami, które podkreślają wertykalny charakter budynku. Wnętrza zachowały wiele oryginalnych elementów, takich jak zdobione sufity i klatki schodowe, co świadczy o wysokiej jakości wykonania. Polonia pełniła różne funkcje, a jej architektura odzwierciedla historyczny kontekst Łodzi jako ważnego ośrodka kulturalnego i przemysłowego. Budynek został zaprojektowany przez architekta Józefa Piusa Dziekońskiego. Mężczyzna znany był z łączenia stylu secesyjnego z elementami neoklasycznymi. Początkowo budynek pełnił funkcję luksusowego hotelu, przyciągając gości z różnych stron- nawet świata, w tym artystów i przemysłowców. W 1911 roku otwarto tu kino, które szybko zyskało popularność, stając się jednym z ważniejszych miejsc kulturalnych w Łodzi. Na przestrzeni lat budynek przeszedł różne etapy użytkowania, między innymi zmiany właścicieli i adaptacje przestrzeni. Po okresie zaniedbania w czasach PRL-u,
w ostatnich latach przeszedł gruntowną rewitalizację, przywracając mu dawny blask i funkcje kulturalne. Polonia to nie tylko kino, ale także ważny symbol łódzkiego dziedzictwa architektonicznego, będący częścią miejskiej tożsamości. W okresie międzywojennym kino Polonia było jednym z najbardziej popularnych miejsc w Łodzi, przyciągając tłumy widzów na premierowe pokazy.

Jeszcze w XXI wieku kino angażowało się w działania edukacyjne, organizując warsztaty filmowe i spotkania dla uczniów i studentów, specjalne seanse z udziałem gości, takich jak reżyserzy, aktorzy czy krytycy filmowi. Aktualnie niestety jest zamknięte, ale jego historię można poznać na poświęconej mu wystawie w narodowym Centrum kultury Filmowej w EC1.

Zdjęcia i tekst Amelia Słomczyńska