Salomea Kape z d. Herszenberg urodziła się w maju 1926 r. w Łodzi jako córka Ruchli. Jej matka była akuszerką. Wraz z rodziną mieszkała w getcie. Tam też uczęszczała do Gimnazjum im. M. Konopnickiej. Podczas likwidacji getta w sierpniu 1944  r. została wraz z nieliczną grupą Żydów przydzielona do jego sprzątania.

Po zakończeniu wojny zdała maturę, a następnie ukończyła studia medyczne na Akademii Medycznej w Łodzi. Do roku 1956 pracowała w klinice internistycznej u profesora Wacława Grotta. W tym samym roku wyemigrowała do Izraela. Tam pracowała przez dwa lata w szpitalu w Hajfie i przez kolejnych osiem w Petach Tikwie. Została członkinią Klubu Wściekłych – grupy lekarzy z Łodzi. W 1966 roku wyjechała do Nowego Jorku na staż w Brooklyn-Caledonian Hospital, a następnie została dyrektorem oddziału anestezjologii. Polskę odwiedziła po raz pierwszy w 1989 r. Wydała książkę w języku angielskim, w której opisała swoje wspomnienia związane z Holocaustem. Jej mężem został Mendel Kape (również ocalały), z tego związku urodził się syn.
Źródła:
Tygiel Kultury 1998, nr 4-5, str. 78