Page 128 - Centrum Dialogu im. Marka Edelmana. Edelman. Człowiek

„Wydzwaniali tu. Już nie pamiętam,

kto. Ale wysokie szarże. Zapraszali.
Ja jednak nie chodziłem z nimi. Długo

chodziłem sam, raz zabrałem ze sobą
z Łodzi mojego syna Aleksandra.
Ktoś musiał zauważyć, że co roku

przyjeżdżam w to samo miejsce i o tej
samej porze składam kwiaty. I trochę
ludzi zaczęło przychodzić. Z czasem ta

gromadka robiła się coraz większa”.

Marek
Edelman